Luc Vanden Elschen bezorgde ons dit gedicht dat perfect de gevoelens van de Vontjesboere uitdrukt nu ze dit weekend verdwaasd niet weten waar kruipen… Geen carnaval dit jaar. Ze proberen steun te vinden bij elkaar, zoeken oude carnavalsfoto’s op, schrijven teksten, zingen liedjes… En natuurlijk lijkt carnaval in de context van al wat er zich op dit moment afspeelt in ons land met de coronacrisis een bijkomstigheid, een voetnoot.. Al wie dat niet kan begrijpen kan ik mijn boek ‘Zot van carnaval’ aanbevelen, over de diepere betekenis van carnaval. Hoe het duizenden mensen elk jaar energie, vriendschap en ‘korozze’ geeft..
Al 36 joer carnavalist
Gien ienen emmeuk er gemist
Draa doagen en nachte blijvek moe goen
En as den destag de muzeek stopt, blijvek nog betuitert stoen
As euk weikom van men vakanse in Tirol
Dein kruipt eut zot wei stillekes in mijnen bol
As euk wei kom van de snie
Den goe mij radio al ish op honderdenvijf punt twie
Mo deis joer est er eet vees oen d’ant
’t Mokt ma toch een betjen ambetant
Doez eet oent kommen echt serjuis
’t Mokt ma toch mier en mier nervuis
Ik volg de berichten op de voot
Allei joenges, da komt na toch nog wel goot?
Mô daan eulfste maart uur euk wat ak ni wil
Meu vontjesboorenèt valt bekkan stil
De grond zakt weg onder me lijf
Een weikenalf weit euk me men eige gien blijf
Het kost ni anders en we mooten er ni auver zoage
Mô deis geveul mè halfvasten es echt nemmi te droage
Normoel was euk naa allank al op zweer
Mô ons vontjesboorestad es zu duut as ne peer
‘k Zit naa stillekes in me kot te truire
Doe es echt niks da ma deizen halfvasten op kan fluire
In de plosh van fritten en bee
Stoen euk naa te kauke vui me vee
Normoel stoe mij radiô mè halfvasten altijd luid
Mo naa zettek eum leever uit
’t Zal èt zen voe te verteire
Mo vontjesbooren allemoe, ik kan aale zweire
We goen da rotbiest uitpishe gellèk ne zweir
En noste joer dein stoemme doe veneir!
Aafd aale naa moe klook en gezond
En binnen eu joer danse we wei de stienen uit de grond!
